Zgodnie z ,,Art. 127. § 1 Ustawy z dnia 14 czerwca 1960 roku Kodeks postępowania administracyjnego (t.j. Dz.U. z 2018 r. ,poz. 2096 z późn. zm.) zwaną dalej KPA ,, Od decyzji wydanej w pierwszej instancji służy stronie odwołanie tylko do jednej instancji’’.

Należy zwrócić uwagę na 127 § 3 KPA który stanowi: ,, Od decyzji wydanej w pierwszej instancji przez ministra lub samorządowe kolegium odwoławcze nie służy odwołanie, jednakże strona niezadowolona z decyzji może zwrócić się do tego organu z wnioskiem o ponowne rozpatrzenie sprawy; do wniosku tego stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące odwołań od decyzji”.

Jak to wygląda w praktyce ? Posłużę się przykładem wydanej decyzji przez Wójta Gminy w … dotyczące ustalenia warunków zabudowy i zagospodarowania terenu tzw. wztki np. dla budynku usługowego. W sytuacji kiedy nie zgadzamy się z tą decyzją za pośrednictwem organu którą tą decyzję wydał możemy w terminie 14 dni od dnia jej doręczenia odwołać się do organu wyższego stopniu w tym przypadku będzie to właściwe Samorządowe Kolegium Odwoławcze dalej SKO.

Natomiast jeśli termin to wniesienia odwołania już minął a takie odwołanie nie zostało złożone warto się zastanowić czy nie zachodzi przesłanka do stwierdzenia nieważności takiej decyzji z art. 156 KPA czyli do zweryfikowania i wyeliminowania z obrotu prawnego decyzji ostatecznej.

Wtedy wniosek o stwierdzenie nieważności decyzji ostatecznej należy skierować do SKO a następnie dopiero w wyniku negatywnego dla nas rozstrzygnięcia kierujemy już nie odwołanie ale właśnie wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy zgodnie z w/w dyspozycją art. 127 § 3 KPA. Bo jest to decyzja wydana przez SKO jako organ I instancji. Użycie w dyspozycji art. 127 § 3 KPA sformułowania ,,odpowiednio” oznacza że należy stosować ze zmianami przepisy dotyczące odwołań od decyzji zawarte w art. 127 i następne KPA.

Jak stwierdził NSA w wyroku z dnia 30 listopada 2011 roku, II GSK 431/16 ,,Odpowiednie stosowanie przepisów ma miejsce wówczas, gdy z uwagi na specyfikę sytuacji, do której mają być aplikowane, to zastrzeżenie jest konieczne lub może się okazać potrzebne. Odpowiednie stosowanie może polegać na zastosowaniu przepisu (lub jego części) wprost, z modyfikacją lub nawet na odmowie zastosowania (por. uchwała SN z dnia 18 grudnia 2001 r., sygn. akt III ZP 25/01). Odpowiednie stosowanie przepisów dotyczących odwołań do wniosków o ponowne rozpatrzenie sprawy, ponad wszelką wątpliwość nie może oznaczać stosowania tych przepisów wprost. Konieczne jest uwzględnienie odmienności instytucji wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy, który to środek zaskarżenia nie posiada chociażby cechy dewolutywności. W konsekwencji, w pełni uzasadnione jest twierdzenie, że w postępowaniu wszczętym wnioskiem o ponowne rozpatrzenie sprawy nie będą miały w ogóle zastosowania przepisy dotyczące odwołań od decyzji, na gruncie których, regulując kolejne etapy postępowania odwoławczego ustawodawca odniósł się do relacji między organem pierwszej i drugiej instancji w zakresie dotyczącym: 1) pośredniego trybu wnoszenia środka zaskarżenia - art. 129 § 1 k.p.a.; 2) uprawnień autokontrolnych organu pierwszej instancji - art. 132 k.p.a.; 3) obowiązku przesłania środka zaskarżenia (odwołania) wraz z aktami sprawy - art. 133 k.p.a.; 4) trybu przeprowadzenia dodatkowego uzupełniającego postępowania wyjaśniającego - art. 136 in fine k.p.a.; 5) uprawnień kasacyjnych organu wyższego stopnia - art. 138 § 2 k.p.a.”

Kancelaria Radcy Prawnego

Michał Krasiński

Zadzwoń do Mnie:

+48 604 558 221

Copyright by Kancelaria Radcy Prawnego Michał Krasiński